Thursday, December 2, 2010

Majid Dori on the 3rd of Azar Being Named After Him "You Have Made Me Proud, Joyful & Even More Hopeful

December 1st 2010 - Committee of Human Rights Reporters: Majid Dori, Alameh University student deprived of an education and a member of The Council to Defend the Right to Education, is currently serving his sentence in exile at Behbahan prison. Given that Dori is not allowed contact with the outside world, he only recently found out that student activists have named the 3rd of Azar in his honor. The following is a short statement of gratitude from Dori upon realizing the honor bestowed upon him.

How do I begin to express the feelings that went through me when I found out that the 3rd of Azar in the Green calendar has been named after me?  Was it pride, joy or strength that I felt? I am only sure of one thing, it gave me even more hope and strength to continue. I was honored to be a part of my country's history and to become eternal  because of the perseverance and sacrifices of all those whose shoulders I stood upon. I am speechless and filled with appreciation for all my friends and companions.  I can never thank you enough.

Humbly Yours,
Majid Dori
Behbahan Prison
December 1st, 2010


پیام مجید دری از زندان بهبهان پس از نامگذاری سوم آذرماه به نام وی
«هرچه بود امیدم را در ادامه راه دوچندان کرد»

کليد واژه ها : دانشگاه , زندانيان سياسي

کمیته گزارشگران حقوق بشر - مجید دری دانشجوی محروم از تحصیل دانشگاه علامه و عضو شورای دفاع از حق تحصیل هم اکنون در حال گذراندن دوران حبس در تبعید خود در زندان بهبهان است. وی که در ۱۸ تیرماه ۱۳۸۸ بازداشت گردید، به دلیل ممانعت مسئولان زندان از تماس با خارج به تازگی از نامگذاری سوم آذرماه به نام خود و به پیشنهاد جمعی از فعالین سیاسی مطلع شده است. لذا این دانشجوی محروم از تحصیل، پیامی در تشکر از فعالان دانشجویی ارسال کرده که به دلیل محدودیت‌های تماس از زندان بهبهان به تازگی به دست ما رسیده است. متن این پیام به شرح زیر است:

«نمی‌دانم چه بگویم از احساسی که داشتم آنگاه که فهمیدم روزی (سوم آذرماه) در تقویم جنبش سبز به نام من ثبت شده است. احساس غرور بود یا شعف یا پایداری، هرچه بود امیدم را در ادامه راه دوچندان کرد و برخود بالیدم که توانستم برگی از تاریخ کشورم را رقم بزنم و صد البته بودند کسانی که ببینند و اینسان آیینه وار پایدارم کنند. زبانم قاصر است. تنها به سپاسی از تمامی یاران و دوستانم اکتفا می‌کنم که خود می‌دانند نمی‌دانم چگونه سپاسگذاری کنم.»
خاک پایتانمجید دری۹ آذر ۱۳۸۹زندان بهبهان

No comments:

Post a Comment